R.I.P.

Dieseltje!

Je hoorde het iedereen steeds weer zeggen, ‘Hey Dieseltje!’. Onze grote rottweiler. Indrukwekkend, vol energie, koppig, dominant, nadrukkelijk aanwezig en maar één doel: knuffelen.

Onze pup, geboren op 11 maart 2010. Na een inbraak bij ons gekomen, een kleine pup met grote dikke voorpoten. Wie kan daar nou bang van zijn? Kleine pups worden groter en nog groter, Diesels grootste straf van het leven; Zoveel mensen die bang van hem waren, terwijl hij alleen maar wou knuffelen en spelen. Had hij kunnen spreken dan waren zijn eerste woorden: “Hou van mij!”

In de zomer van 2018 liet Dieseltje ons goed schrikken. Een knobbel onder zijn rechter oksel. Na een CT-scan waren twee dingen duidelijk, het moest weg en het zat in een kapsel. De verwachting was dat ze het er zo uit konden pakken.

Na de operatie was de kanker succesvol verwijderd en kon Dieseltje weer een tijdje mee! Op de onderstaande foto kun je zien wat er is verwijderd (niet de hand).

Hoe cru is het leven dat zijn lijf kort na de operatie andere tekenen van verval liet zien en zijn lichaam eigenlijk wel klaar was met het leven. Ouderdomsklachten stapelde zich rustig op, maar Dieseltje gaf geen kick en zoals altijd ging hij gewoon door met zichzelf zijn.

Begin van nierfalen, begin van staar, maag en darm klachten en dus veel overgeven, veel misselijk, veel ziek, veel buikpijn. In eind maart werd ook duidelijk dat de tumor terug was. We hebben nog een krap maandje van hem mogen genieten toen echt duidelijk werd dat hij het heel zwaar had. Een rottweiler geeft niet toe, nooit. Het is makkelijk om daar in mee te gaan, maar je ziet het. Je hoort het. Je voelt het. Hij heeft pijn.

Op 24-04-2019 rond 16:00 is Dieseltje in aanwezigheid van zijn familie overleden.